Adaptacja
ADAPTACJA DZIECKA 3 – LETNIEGO
Jak ułatwić dziecku start w przedszkolu?
- Staraj się jak najwięcej mówić o przedszkolu. Pamiętaj, że jest to dla trzylatka pojęcie zupełnie abstrakcyjne. Musisz opowiedzieć dziecku
o przedszkolnym dniu, że będzie mogło się tam bawić z kolegami, zabawkami, rysować, lepić, że będą posiłki, odpoczynek, panie, których powinny słuchać. Powinnaś je też uprzedzić, że mogą się zdarzać kłótnie. Jeśli będzie zadawało pytania, nie pozostaw żadnego z nich bez odpowiedzi. - Dziecko musi wiedzieć, jak wygląda jego przedszkole. Wybierz się na spacer w pobliżu przedszkola, do ogrodu, na dni adaptacyjne, by dziecko poznało przedszkole od środka.
- Wprowadź w domu stały rytm dnia i wdrażaj zasady, których będziecie przestrzegać.
- Nie kupuj sama rzeczy, których dziecko będzie potrzebowało
w przedszkolu. Wybierzcie się razem na zakupy i pozwól, żeby dziecko samo wybrało kapcie czy worek. - Jeśli twój maluch nie miał do tej pory kontaktu z rówieśnikami, postaraj się to teraz nadrobić. Zaproś do siebie znajomych z dziećmi albo wybierzcie się na plac zabaw. Postaraj się, żeby dzieci bawiły się bez twojego udziału.
- Sprawdź, czy twoje dziecko potrafi samodzielnie wykonać proste codzienne czynności: zakładać czapkę, sweter, wkładać kapcie, jeść łyżką. Jeśli okaże się, że ma z czymś problem, poćwiczcie razem. Chwal dziecko za każdy, nawet najmniejszy sukces.
- Jeśli do tej pory dziecko nigdy nie rozstawało się z domem, zostaw je na godzinę lub dwie u dziadków lub znajomych. To ważne, gdyż w przeciwnym razie przedszkole będzie mu kojarzyło się z pierwszym rozstaniem.
- Nie zamartwiaj się, że dziecko idzie do przedszkola nie bój się, że nie da rady. Ono od razu wyczuje twoje nastroje i będzie negatywnie nastawione do tego nowego etapu w swoim życiu.
Bądź przygotowana(y) na:
- Bardzo trudne rozstania w pierwszych dniach, a nawet tygodniach (najgorsze dla dziecka są poniedziałki, bądź dłuższe nieobecności spowodowane chorobą).
- Płacz dziecka spowodowany strachem przed nowym, nieznanym środowiskiem.
- Kryzys po kilku dniach w przedszkolu.
- Objawy zmęczenia, kłopoty z zasypianiem, utratę apetytu, moczenie się, obniżenie poziomu aktywności.
- Przeziębienie po dwóch, trzech tygodniach chodzenia dziecka do przedszkola.
Rady na pierwsze dni:
- Unikaj długich, wzruszających pożegnań – pomóż dziecku rozebrać się, ale nie wyręczaj, nie poganiaj go, zaprowadź do sali, pożegnaj jeden raz
i szybko wyjdź z sali (przedłużające się pożegnanie jeszcze bardziej denerwuje malucha, zaczyna rozczulać się nad sobą i trudniej mu się rozstać z najbliższymi). - Żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem, zachowując radosny, ale pewny ton. To napawa optymizmem i daje poczucie bezpieczeństwa, że wszystko jest w porządku.
- Umów się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosuj go (np. buziak, przytulas).Możesz powiedzieć: „Dobrej zabawy” lub „Miłego dnia”.
- Rutyna pozwala dziecku powoli nabierać kontroli nad sytuacją, a rodzicowi kontroli nad czasem potrzebnym na pożegnanie.
- Czasami lepiej jest, gdy dziecko odprowadza do przedszkola tato, gdyż rozstania z tatą - są w niektórych przypadkach - mniej bolesne.
- Pozwól dziecku wejść do sali na własnych nogach.
- Wielokrotnie zapewniaj dziecko, że na pewno odbierzesz je z przedszkola, ale nie mów, że przyjdziesz wcześniej, jeśli to niemożliwe.
- Jeżeli to możliwe odbieraj na początku maluszka zaraz po obiedzie (przez 2 tygodnie).
- Kontroluj się, co mówisz. Zamiast: „Już możemy wracać do domu” Powiedz: „Teraz idziemy do domu”. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk, sugeruje, że przedszkole jest dla dziecka sytuacją przymusową, drugie – nie.
- Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu – jeśli zrobisz to choć raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wiele wymusić.
- Nie obiecuj: „Jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz”. Kiedy będziesz odbierać dziecko możesz dać mu maleńki prezent – niespodziankę, ale nie może to być forma przekupywania. Lepiej, żeby nagrodą dla dziecka za „grzeczne” pożegnanie był wspólnie spędzony czas na zabawie, czułość i ciepłe słowa.
- Nie wypytuj dziecka o szczegóły związane z pobytem w ciągu dnia
w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres. Poczekaj, aż dziecko samo nabierze ochoty, aby o wszystkim opowiedzieć. - Nie ujawniaj przy dziecku swoich własnych obaw związanych z pobytem
w przedszkolu. Najlepszym sposobem jest porozmawianie
z nauczycielkami i wypytanie o wszystko, co cię interesuje i niepokoi. - Nigdy nie strasz dziecka przedszkolem!!!
- Pozostawiaj dziecko w przedszkolu z przeświadczeniem, że ma najlepszą opiekę zapewnioną przez doświadczoną kadrę pedagogiczną. Zaufaj nauczycielom i personelowi przedszkola!!!
Przedszkole oczekuje, że dziecko trzyletnie powinno mieć opanowane następujące czynności samoobsługowe:
- Samodzielne jedzenie łyżką, picie z kubeczka.
- Proste czynności higieniczne (mycie rąk, twarzy, nie mocząc ubranka, wycieranie nosa).
- Samodzielne załatwianie potrzeb fizjologicznych do sedesu i używanie papieru toaletowego.
- Zdejmowanie i zakładanie podstawowych części garderoby (np. zakładanie kapci). Ubranko powinno być takie, aby dziecko miało dużą swobodę i mogło ubierać się w nie samodzielnie. Pokaż dziecku nowe ubranko!